Dicha voorheen Venecia

Vanaf 10 april is Dicha nu bij ons, dus bijna 4 maanden. Tot nu toe zijn we echt superblij met deze lieve schat! Elke ochtend weer een blij onthaal, alsof je weken bent weggeweest. Het liefst vliegt ze snel tussen de deur naar boven toe om ook de rest wakker te maken. (OF op bed te liggen!!)

Met ons zoontje van 4 gaat het ook heel goed. Ze zijn echt dikke maatjes! 

De bench hebben we al een tijdje niet meer, maar toen ze uitgebreid begonnen was onze bank te slopen, hebben we toch besloten haar vast te leggen als wij weg gaan. Ze kan in en naast haar mandje liggen (die van schuimrubber is ook al gesloopt), heeft water binnen handbereik en vaak ook een botje. We zijn niet langer dat 3-4 uur weg en dat gaat prima.... Nu proberen we af en toe haar weer los te laten als we weg zijn, dus we gaan dit steeds weer vaker proberen.

Qua zindelijkheid heeft Dicha eigenlijk vanaf het begin al diarree gehad. Eerst hebben we het aangekeken, dachten aan weerverandering en ander voer, maar toch bleef het aanhouden. Toen overgegaan op alleen rauw vlees eten (waar ze gek op is!!) en toen werd het iets minder. Na de vakantie was het weer mis en toen zijn we zijn bij de dierenarts geweest hiervoor, en die heeft Isogel korrels gegeven. Eigenlijk gaat het nu voor het eerst langere tijd goed. Ze is kerngezond volgens de dierenarts. Vond Dicha een enorm sociaal, lief en bijzonder hondje. Iedereen denkt eerst aan een boxer, maar toch weer niet... haha!

We wonen vlakbij een park, waar we nu af en toe heel voorzichtig aan het oefenen zijn met naast de fiets lopen.... ze vindt het geweldig! Al wil ze graag VOOR de fiets lopen! Ook het socialiseren met andere honden is helemaal geen probleem geweest, ze is voor iedereen even lief!

Nu Dicha haar plekje heeft gevonden bij ons, vind ik het nu tijd om met naar op een hondentraining te gaan. Toch wel fijn als ze direct komt als je roept namelijk.... Al doen koekjes het heel goed!!

Ik denk dat het ook goed is om de band verder te versterken, soms heeft ze toch wel last van een soort verlatingsangst...al kan ik dat goed begrijpen.

Afijn, ze heeft haar plek bij ons gevonden en wij zijn blij met deze lieve, gekke en gezellige hond!

Groeten uit Bodegraven

Kenneth, Sandy en Rick