donderdag 7 juni 2012

Ongelooflijk

Goedemorgen, Unico is gelukkig hier. Allereerst wil ik vooral Erna, en ook haar vriendin en dochter, bedanken voor de goede zorgen. Hoe het gekomen is, is het gekomen, maar ik ben er nog steeds mee bezig.
 
Voor de pinksterweek mailde ik Rineke, of ze al wist wanneer Nico(Unico) zou vliegen. Ze mailde me terug. Ik ben verstrooid, maar nu is het helemaal verkeerd gegaan. Ik dacht meteen juni, omdat het mei was.Maar na beter te kijken las ik 5 juli. Mijn dochter gebeld en ook die dacht in eerste instantie juni, ik zei daarop nee het wordt pas juli. Opgeschreven, nog een goed gekeken, 5 juli, 13.45. Definitieve bevestiging zou ik nog wel krijgen, toch? Elke morgen op laptop gekeken, ook op hoofdcomputer, maar het zou dacht ik nog wel even duren. Dat vond ik wel vreemd, maar omdat recentelijk ingezameld was voor begeleiders, dacht ik dat het daarmee te maken had.  Ik heb toch ervaring genoeg, maar blijkbaar kan het dan toch nog verkeerd gaan.
 
Maandag jongstleden hard gewerkt, honden geschoren, lekker gewandeld etc. Nietvermoedend, pak ik om een uur of drie de telefoon, ja met Erna, ik sta hier op schiphol........... NEE, HOE IS DIT NU MOGELIJK.......
 
Ik ben er nog overstuur van, hoe is dit toch mogelijk? Het hondje is wederom zo welkom, en dan dit??!!! Gauw mijn man gebeld, s avonds naar Hoevelaken en gauw Nicootje gehaald. Ik had graag kennisgemaakt met de andere geluksvogeltjes. Toine, Vivian etc. Ook de mensen, die altijd zo vreselijk benieuwd zijn naar hun nieuwe diertjes. Maar het is ook leuk om te weten hoe de vrijwilligers wonen. Erna had Nico meegenomen.
De dochter van haar vriendin heeft goed voor Nicootje gezorgd, dus hij heeft niets geleden, maar toch had ik dit graag anders gedaan. Sorry Nicootje want je bent meer dan welkom bij mijn roedel.
 
Nogmaals bedank ik iedereen, die zoveel zorgen biedt aan al die diertjes die het zo hard nodig hebben.
 
Ook stuur ik nog wat fotoos mee van mijn andere gelukszoekertjes uit Spanje. Mannetje(Pocoloco) en Vrouwtje(Alasta) waren hier even, want ze moesten even voor controle naar dierenarts, en kwam mijn dochter langs met de krant. Gina zit geduldig te wachten op eten. En Simon houdt van knuffelen.
 
Overigens doet Nico het heel goed. s Nachts lekker slapen in bench, direct volkomen zindelijk. Lekker gewassen en gekamd. Allemaal prima. Het is, zoals vaak gezegd, of hij hier al hele tijden is.
 
Later meer fotoos van Nico, want fotoos  nemen vindt hij nog niks. Hij kijkt ook zo van moet dit nu?
 
Tot gauw maar weer en groeten van hier, Gerrie en haar hondenclubje.
 

Mannetje


Vrouwtje

Unico

Gina

Simon