dinsdag 2 augustus 2011

Het eerste bezoek van Faith aan de dierenarts.

Als eerste wil ik de mensen, die spontaan een email sturen en laten weten dat ze meeleven met Faith, heel hartelijk bedanken.
Het is heerlijk om dit voor Faith te kunnen doen maar ik ben er ook heel verdrietig van. Het is zo sneu om te zien welke weg ze nog moet gaan.
Maar ik probeer dat gevoel van verdriet weg te houden voor haar. Ze is heel gevoelig en zal het anders oppakken van mij. Met verdriet kopen we niets, we moeten verder immers.

Maandag 1 augustus. Op naar de dierenarts. En dit zal een dag worden waar ik nog anders
naar de Spanjaarden ben gaan kijken. De dierenarts heeft haar onderzocht en we zijn foto’s gaan maken. Foto’s van alles wat er maar te fotograferen viel. Beter 1 keer goed dan dingen over het hoofd zien.
Gelukkig is haar ruggenwervel helemaal in orde. Maar toen kwam het.
Fabienne had in Spanje al te horen gekregen dat ze vol zat met plaatjes, boutjes en schroefjes van de 3x dat ze in Spanje geopereerd was.
Fabienne heeft alle moeite gedaan om de rontgenfoto’s boven tafel te krijgen , nu snap ik waarom haar dat niet gelukt is.
De dierenarts , van de geestesziekte vrouw, is denk ik zelf ook een beetje geestesziek.
Hij heeft alleen een sneetje gemaakt en vergeten plaatjes,schroefjes en boutjes te plaatsen.
Alle oude breuken zijn niet eens gezet. Er is geen plaat te bespeuren op de foto.
Snapt u het nog? Dit noemt zich dierenarts!! Hij heeft de oude breuken gewoon aan elkaar laten groeien zonder ook maar iets te doen. (misschien alleen geld opstrijken ?? want dat zal hij waarschijnlijk niet vergeten zijn).

De volgende conclusie is gesteld: in haar heupen zitten 6 breuken. In haar linker voorpoot zit een dubbele breuk en in haar rechter voorpoot een breuk en een verbrijzeld knie.
Faith weegt maar 2,8 kilo en zou toch wel 6 tot 7 kilo moeten wegen, dus we beginnen met pijnstilling en haar weer op gewicht te laten komen.
Dat ze niet wil eten komt omdat ze de helicobacter bacterie bij zich draagt. Ze heeft daarvoor antibiotica en een middel tegen misselijkheid. Ik heb speciaal recovery-voer gekocht. Dan hoeft ze maar heel weinig pate te eten wat heel rijk is aan alles wat ze nodig heeft en zal ze zich snel beter gaan voelen. Als ze immers weer spiertjes gaat ontwikkelen kunnen haar pootjes haar ook weer dragen.

Als ze eenmaal op gewicht is, dan gaan we beginnen om haar linker voorpoot te herstellen. Dit pootje wordt opnieuw gezet en dat zal voor haar al een hele vooruitgang zijn.
Na elke operatie gaan we een nieuw plan trekken. Maar we gaan er alles aan doen om het goed te krijgen.
Het is heel leuk om te zien hoe blij Faith is. Ze zit in een kinderbox als ze even wil slapen of zonder de andere hondjes wil zitten. Ze weet precies aan te geven als ze er weer uit wil of er in wil. Nu ligt ze lekker in een tuinstoel in de schaduw. Ze heeft gezelschap van de andere honden.

Er zullen nu ongetwijfeld mensen zijn, die na het lezen van dit stuk, denken: moet dit allemaal met dit dier. JA DIT MOET. Je ziet in haar ogen de vechtkracht, ze wil door. En zo lang zij verder wil , geef ik het niet op. Haar oogjes stralen levenslust uit.
Duim voor haar, en ik ga jullie weer op de hoogte houden. En nogmaals dank aan de mensen die meeleven.

Netty en Faith


Geen opmerkingen:

Een reactie posten